ลูสพาร์ทส์เพลย์กับการศึกษาปฐมวัย: จากยุค 1970 สู่ความนิยมในศตวรรษที่ 21

บทคัดย่อ

การเล่นแบบลูสพาร์ทส์ ( Loose parts plays ) ถูกเสนอขึ้นโดยสถาปนิกนาม Simon Nicholson ในช่วงยุค 1970s ซึ่งประกอบด้วยข้อเสนออันเป็นอุดมคติ 4 ประการ คือ  1) ให้ความสำคัญสูงสุดในที่ซึ่งมีเด็ก 2) เปิดให้เด็กเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ  3) ใช้แนวทางข้ามศาสตร์ 4) จัดตั้งศูนย์ข้อมูลข่าวสาร โดยอุปกรณ์ที่ใช้ในการเล่นนั้นสามารถเป็นวัสดุแบบใดก็ได้ที่สามารถเคลื่อนย้ายได้ ก่อนหน้านี้การเล่นประเภทนี้ยังไม่ได้รับความสนใจจากแวดวงการศึกษาปฐมวัยนัก กระทั่งเข้าสู่ศตวรรษที่ 21

เนื้อหาในบทความนี้ ประกอบด้วยเนื้อหาสำคัญ 4 ตอน คือ บริบททางการศึกษาปฐมวัยก่อนหน้าการเกิดขึ้นของการเล่นแบบลูสพาร์ทส์ แนวคิดการเล่นแบบลูสพาร์ทส์ การประยุกต์ใช้แนวคิดการเล่นแบบลูสพาร์ทส์ในยุคปัจจุบัน และแหล่งข้อมูลโซเชียลมีเดียเกี่ยวกับการเล่นแบบลูสพาร์ทส์ ตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

  • กันต์ฌพัชญ์ อยู่อำไพ. (2564). ลูสพาร์ทส์เพลย์กับการศึกษาปฐมวัย: จากยุค 1970 สู่ความนิยมในศตวรรษที่ 21. วารสารการจัดการทางการศึกษาปฐมวัย, 3 (2), 55-64.