สถิติการบันทึกข้อมูลในระบบสมุดพกครอบครัวอิเล็กทรอนิกส์ เป็นการจำแนกข้อมูลตามพื้นที่ กลุ่มอายุ กลุ่มเป้าหมายเชิงประเด็น และแยกระดับความเปราะบาง โดยครัวเรือนเปราะบาง หมายถึง ครัวเรือนที่มีรายได้น้อย (รายได้เฉลี่ยต่อคนต่อปีไม่เกิน 100,000 บาท) และสมาชิกในครัวเรือนอยู่ในภาวะพึ่งพิง ที่ต้องการได้รับความช่วยเหลือจากสมาชิกในครอบครัว แบ่งเป็น 4 ระดับ ดังนี้
ระดับ 0 ครัวเรือนที่ไม่ตกมิติด้านรายได้และมีบุคคลที่มีภาวะพึ่งพิง
ระดับ 1 ครัวเรือนที่มีรายได้น้อย และ/หรือมีปัญหาที่อยู่อาศัย
ระดับ 2 ครัวเรือนที่มีรายได้น้อย และมีบุคคลที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง จำนวน 1 – 2 คน และ/หรือมีปัญหาที่อยู่อาศัย
ระดับ 3 ครัวเรือนที่มีรายได้น้อย และมีบุคคลที่อยู่ในภาวะพึ่งพิง จำนวนมากกว่า 2 คน ขึ้นไป และ/หรือมีปัญหาที่อยู่อาศัย โดยภาวะพึ่งพิง หมายถึง บุคคลที่ต้องการได้รับความช่วยเหลือจากสมาชิกในครอบครัว อาทิ เด็ก แม่เลี้ยงเดี่ยว ผู้สูงอายุ คนพิการ ผู้ป่วยติดเตียง
ซึ่งข้อมูลจากสถิติการบันทึกข้อมูลในระบบสมุดพกครอบครัวอิเล็กทรอนิกส์ หน่วยงานหรือผู้ที่เกี่ยวข้องสามารถนำข้อมูลที่ได้ ไปใช้ในการออกแบบหรือวางแผนงาน เพื่อการให้บริการประชาชนในมิติต่าง ๆ เช่น นำฐานข้อมูลไปใช้ในการแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำ ความไม่เท่าเทียมกันทางด้านการศึกษาของเด็กกลุ่มเปราะบาง หรือใช้เป็นแนวทางในการส่งเสริมพัฒนาการเด็กและเยาวชนในด้านต่าง ๆ ต่อไป
