ผลการศึกษาครั้งใหม่นี้เผยให้เห็นว่าเด็กกว่า 120,000 คนในประเทศไทยเติบโตขึ้น
ในสถานรองรับ ส่วนใหญ่มีสาเหตุจากความยากจนและความต้องการเข้าถึงการศึกษา และมีเด็ก
ถึงร้อยละ 90 ที่มีผู้ปกครองอย่างน้อยหนึ่งคนคอยดูแล แม้ว่าการดูแลในสถานรองรับอาจเหมาะสม
ในสถานการณ์ฉุกเฉิน แต่มักถูกนำไปใช้อย่างไม่ถูกต้อง ซึ่งส่งผลต่อพัฒนาการทางอารมณ์
สติปัญญา และจิตใจของเด็ก สิ่งที่น่ากังวลคือ กว่าร้อยละ 50 ของสถานรองรับเด็กเอกชนไม่ได้
จดทะเบียนและไม่ได้รับการกำกับดูแล การศึกษานี้ชี้ให้เห็นขอบเขตของปัญหา ความเสี่ยง และให้
ข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเป็นแนวทางแก้ไขเพื่อประโยชน์ของเด็กที่ตกอยู่ในภาวะความเสี่ยง
แม้ประเทศไทยจะได้จัดทำแผนปฏิบัติการระดับชาติว่าด้วยการเลี้ยงดูทดแทนสำหรับเด็ก พ.ศ. 2565
แต่จำเป็นต้องมีกลไกในการนำแผนปฏิบัติการนี้ไปสู่การปฏิบัติจริง
